در سالهای اخیر ، فندک های ضد باد به ابزاری محبوب برای علاقه مندان به فضای باز ، به ویژه در بین کوهنوردان ، کوهنوردان و اردوگاه ها تبدیل شده اید. توانایی آنها در تولید شعله پایدار در شرایط بادآورده باعث می شود آنها به ظاهر ایده آل برای محیط های چالش برانگیز باشند. با این حال ، هنگامی که ماجراجویان به ارتفاعات بالاتر می روند - 3000 متر (10،000 پا) - در مورد ایمنی و قابلیت اطمینان این دستگاه ها بوجود می آیند.
1. طراحی و عملکرد فندک های ضد باد
فندک های ضد باد در توانایی خود در حفظ شعله در شرایط نامطلوب با فندک های سنتی متفاوت هستند. بیشتر مدلهای ضد باد از یک سیستم سوخت تحت فشار (به طور معمول بوتان) و یک مکانیسم احتراق محافظت شده استفاده می کنند. شعله اغلب توسط یک مش فلزی یا یک نگهبان سوراخ شده محصور می شود ، که باعث کاهش تداخل جریان هوا و گرما می شود. برخی از مدل های پیشرفته حتی از سیستم های احتراق الکترونیکی برای افزایش قابلیت اطمینان استفاده می کنند. این ویژگی ها باعث می شود که آنها در محیط های بادآورده یا بارانی در سطح دریا بسیار مؤثر باشند. با این حال ، عملکرد آنها در ارتفاعات زیاد ساده تر است.
2. چالش های ارتفاع زیاد: فشار ، دما و اکسیژن
محیط های ارتفاع بالا چالش های منحصر به فرد را برای احتراق ارائه می دهند. با افزایش ارتفاع ، فشار اتمسفر کاهش می یابد و نقطه جوش مایعات را کاهش می دهد. برای فندک های بوتان ، این بدان معنی است که سوخت ممکن است به راحتی تبخیر شود ، به طور بالقوه منجر به فشار بیش از حد یا جریان سوخت متناقض می شود. سطح اکسیژن پایین در ارتفاع همچنین می تواند مانع راندمان احتراق شود و حفظ شعله حتی با ضد باد سخت تر می شود. علاوه بر این ، درجه حرارت در ارتفاعات زیاد اغلب زیر انجماد کاهش می یابد ، که می تواند سوخت را ضخیم کند و مکانیسم های احتراق را مختل کند. این عوامل در مجموع یک محیط عملیاتی سختگیرانه تر برای هر ابزار مبتنی بر احتراق ایجاد می کنند.
3. خطرات ایمنی در عمل
در سناریوهای دنیای واقعی ، فندک های ضد باد ممکن است چندین موضوع را در ارتفاعات بالا نشان دهند:
نشت سوخت: کاهش فشار اتمسفر می تواند باعث شود که بوتان در محفظه سوخت سبک تر گسترش یابد. اگر مهر و موم هوا نشت ، ممکن است سوخت نشت کند ، خطر احتراق تصادفی یا حتی انفجارها را افزایش می دهد.
ناپایداری شعله: حتی با ضد باد ، سطح اکسیژن پایین می تواند منجر به احتراق ناقص شود و باعث ایجاد یک شعله ضعیف تر یا سوسو تر شود. این کار ابزار سبک تر را به خطر می اندازد و ممکن است نیاز به تلاش های مختلف احتراق داشته باشد و سوخت را هدر دهد.
خرابی مکانیکی: سرماخوردگی شدید می تواند باعث شود که اجزای فلزی منقبض شوند ، مکانیسم های احتراق بالقوه یا ترکیدن قطعات پلاستیکی.
نکته قابل توجه ، برخی از تولید کنندگان صریحاً نسبت به استفاده از محصولات خود بالاتر از ارتفاعات خاص هشدار می دهند. به عنوان مثال ، فندک های استاندارد بوتان معمولاً برای استفاده زیر 2500 متر (8،200 فوت) رتبه بندی می شوند که فراتر از آن عملکرد را نمی توان تضمین کرد.
4. گزینه های دیگر و استراتژی های کاهش
برای کسانی که به مناطق ارتفاع بالا می روند ، گزینه های دیگری برای فندک های ضد باد ممکن است ایمنی و قابلیت اطمینان بیشتری را ارائه دهند:
مسابقات ضد طوفان: مسابقات ضد آب و مقاوم در برابر باد ، در حالی که راحت تر است ، از تغییرات فشار مرتبط با ارتفاع بی تأثیر نیست.
میله های Ferrocerium: این شروع کننده های آتش نشانی مبتنی بر اصطکاک به طور قابل اعتماد در محیط های سرد و کم اکسیژن کار می کنند و نیازی به سوخت ندارند.
فندک های آزمایش شده با ارتفاع: برخی از مدل های تخصصی ، مانند مدل های طراحی شده برای حمل و نقل هوایی یا استفاده از نظامی ، شامل مکانیسم های جبران ارتفاع هستند. اینها گران تر هستند اما قابل اعتماد تر هستند.
در صورت استفاده از فندک ضد باد ، اقدامات احتیاطی می تواند خطرات را کاهش دهد:
فندک را در یک کیسه عایق ذخیره کنید تا دمای پایدار حفظ شود.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا نوسانات سریع دما خودداری کنید.
عملکرد سبک تر را قبل از تکیه بر آن در شرایط بحرانی آزمایش کنید.
فندک های ضد باد در ارتفاعات ذاتاً ناامن نیستند ، اما محدودیت های عملکرد آنها و حساسیت های محیطی نیاز به احتیاط دارند. کاربران باید راحتی یک ابزار کم حجم و مقاوم در برابر باد را در برابر احتمال خرابی مکانیکی یا احتراق ناکارآمد وزن کنند. برای کوهنوردان گاه به گاه در مسیرهای پیاده روی خوب ، یک فندک ضد باد ممکن است با استفاده از کار مناسب کافی باشد. با این حال ، برای سفر در ارتفاعات شدید-از جمله صعود هیمالیا یا تورهای اسکی با ارتفاع بالا-بازگشت مجدد مهم است. حمل منابع احتراق متعدد ، از جمله ابزارهای بهینه سازی ارتفاع ، ایمنی و قابلیت اطمینان را در صورت عدم وجود شرایط تضمین می کند. در نهایت ، آمادگی و درک محدودیت های تجهیزات سنگ بنای اکتشاف ایمن در فضای باز است .